Najpiękniej smakują zwycięstwa odniesione po przejściach. A mało który z polskich olimpijczyków miał ich tyle, co Tadeusz Michalik. Polski zapaśnik półtora roku temu przeszedł dwie operacje po wykryciu wady serca. Powstało ryzyko, że nie będzie w stanie dalej trenować. Wrócił jednak do sportu i wystąpił na swoich debiutanckich igrzyskach. W walce o trzecie miejsce w turnieju olimpijskiego pokazał się z rewelacyjnej strony. I dokonał tego, co pięć lat temu udało się jego siostrze Monice. Został brązowym medalistą igrzysk!

To jeden z tych medali, których – przed rozpoczęciem imprezy w Tokio – się nie spodziewaliśmy. Co prawda Michalik odnosił sukcesy na międzynarodowej scenie, w 2016 roku zdobył brązowy krążek mistrzostw Europy. Na olimpijskim turnieju był zaś rozstawiony z czwórką. Mimo tego nie wymienialiśmy go w gronie najpoważniejszych kandydatów do medalu, większe szanse dając choćby innemu polskiemu zapaśnikowi, Magomedmuradowi Gadżijewowi (który oczywiście jeszcze w Tokio nie wystartował). Michalik jednak sprawił przemiłą niespodziankę.

Serca skradł nam już po walce półfinałowej, kiedy nie krył emocji po porażce z faworyzowanym Musą Jewłojewem. Mówił, że miał plan na to starcie, że nie mógł wdać się z przeciwnikiem w otwartą wymianę, bo ten był silniejszy fizycznie. Po prostu próbował go zaskoczyć. Nic z tego jednak nie wyszło. Zawodnik Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego awansował do finału i zapewnił sobie tym samym medal igrzysk. Nasz zawodnik musiał zaś czekać na rozstrzygnięcia w repasażach. Swojego przeciwnika, w walce o brąz, poznał dziś rano. Był nim Węgier Aleks Szoke.

Co mogliśmy powiedzieć o tym zawodniku? Był znacznie młodszy (rocznik 2000) i znacznie wyższy od naszego zapaśnika. Mieliśmy prawo się obawiać, ale szybko okazało się, że siła fizyczna stoi po stronie Polaka. Węgier po upływie pół minuty walki został ukarany za pasywność. Michalik tym samym otrzymał punkt i dodatkowo zyskał przewagę w parterze. Po chwili zaklinował rękę węgierskiego zawodnika i zaczął bazować na przerzutach, czyli swojej specjalności. Zdobył dwa oczka, potem kolejne i prowadził już 5:0. Zanim się obejrzeliśmy, wynik brzmiał 9:0.

Co to oznaczało? Brązowy medal dla Polaka. Szoke miał jednak challenge w zanadrzu i nie zawahał się go użyć. Nic mu się jednak nie udało wskórać. Michalik zaczął świętować. Słyszeliśmy krzyki, widzieliśmy salta, trenera, który z radości obala swojego podopiecznego. Było widać jak wiele ten sukces dla nich znaczy. – Na razie to do mnie nie doszło. Jak dostanę medal, to chyba drugi raz się na tych zawodach popłaczę. Tak, spałem w nocy. Mój fizjoterapeuta tak mnie zregenerował, że spałem bardzo dobrze. Od zawsze pisałem własną historię, a dzisiaj nasze drogi z siostrą się zeszły – zdobyliśmy brązowe medale! Cieszę się z tego. Oboje zrobiliśmy coś dla kraju – mówił Michalik po walce dla Eurosportu.

Nie da się ukryć, że Polska reprezentacja nie uchodzi już za potęgę w zapasach, tak jak to było w latach dziewięćdziesiątych, ale wciąż zdobywa w niej medale. A krążek Michalika jest naszym czwartym na igrzyskach w Tokio.

Fot. Newspix.pl